Sevda Doğan Karakaş

HÜKÜMSÜZDÜR!

Mecnun gömleğini giydim tenime,
Sözüm yük dilime ,dilim hükümsüz.
Aldırmayın alev almış kanıma,
Közüm ; sükut sardı ,halim hükümsüz .

Esefle kınarken yüzüme karşı!
Çığlığım titretti kuşatıp arşı!
Dilimde ya Allah!…nidayla marşı !
Sezim ön görümdür, yolum hükümsüz .

Şairdir dediler yazarken seni,
Satıra heceye dizerken seni,
Dünyadan uzağa çizerken seni,
Gözüm yetmez oldu elim hükümsüz ,

Kalp konusu mevzum sözden ileri,
Kurşundan beterdi ,deldi ciğeri ,
Bir harb okuludur ,sevda kaderi ,
Tezim aşk olunca, bilim hükümsüz .

Kaybettim aklımı gönlüm firarda.
Mâlik olan koymaz hep bir kararda.
Düştüysem değilim ,asla zararda.
Tuzum kup kurudur, kilim hükümsüz.

Nihayetim meçhul bedenim bitik.
İsmimi anarlar kimsesiz yitik.
Bir sevda uğruna olunca tutuk .
Dizim gitmez eğik belim hükümsüz

Kaybetmedim aslı, haysiyetim var.
Cebimde eskidi hüviyetim var.
Deliye çıkınca hürriyetim var.
Tozum kalmayınca solum hükümsüz.

Sevda Doğan Karakaş

YORUMLAR

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.