Sevda Doğan Karakaş

Dokuzuncu Köy

Değil her şey artık gülle gülistan,
Görmüyor gözleri, bağlayanlar var.
Doğmamış yetimle her gün borçlanan,
Her gece sessizce ağlayanlar var.
Elhamdülillah der, başlarız güne,
Dokunmayan yılan yaşasın ona,
Ahirette sanki hesap tek bana,
Bu halkın hakkını paylayanlar var.
Hayal kurmak bize artık çok uzak,
Görünen başkadır aslıysa tuzak,
Gardaş bu yasaklar hep bize yasak,
Bodrum’da denizi boylayanlar var.
Yurduma göz diken olmasın ancak,
İçimizde bitmez hainle kancık,
Garibi işsizken zengin koruncak,
Zevk sefayla gönlü eğleyenler var.
Kızılırmak duysa yürek narımı,
Söndürmez o Fırat, bu çığlığımı,
Tükenecek bir gün akan yağlığı,
Birbirini bolca yağlayanlar var.
Bitirir insanı nefretle kibir,
Hep bana diyenler size de sabır,
Doldurun akarken musluklardan kir,
Nasılsa cahilce oylayanlar var.
Sözlerim incitmez umarım sizi
Koltuğu kapanda olmuyor sızı
Düşünen yok gardaş netsinler bizi
Hamili yakını soylayanlar var.
Kim gelirse gelsin başa değişmez
Bu devran böyledir haşa değişmez
A,B,C farketmez kişi değişmez
Bunlardan rant çıkar sağlayanlar var.
Doğru söyleyeni kovarlar belki,
Yedi ceddimede söverler belki,
Şiir yüreğimi budarlar belki,
Doğru budur diye çağlayanlar var.
Sevda Doğan Karakaş

YORUMLAR

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.