Yaz ve kış yapraklarını dökmeyen, arıların pembeye çalan mor çiçeklerinden bal yapmak için faydalandığı, kalın, sert ve sivri yapraklı bir tür çalı olup, odunu yakacak olarak kullanılırdı. Doğu Karadeniz Bölgesinde sıkça rastlanılan kırmızı renkli, gevşek toprağı seven bitkidir. Bu tür topraklar çay tarımına da elverişli olduğundan, 1930’lu yıllardan itibaren çay tarımı, komar bitkisinin söküldüğü alanlarda yapılmaya başlanmıştır. Halk hekimliğinde kumar ağacı yakılırken çıkan yağın barutla karıştırılmasından elde edilen merhem saçkıran hastalığının tedavisinde kullanılmaktaydı. Komar ağacının yapraklarını yiyen hayvanlar zehirlenerek ölmekteydi.
Tokat’ta kumara, Rize’de cazi gülü, Giresun’da ağu, Artvin’de yel ağacı, Lazca mşkeri adlarıyla da anılmaktadır.