MİSAFİR KALEM AYDIN SEVDASI

NİKSAR SEVDASI Niksar. Engin

NİKSAR SEVDASI

Niksar. Engin güzelliklerin diyarı sevda çiçeklerinin has bahçesi, gönül dostlarının ve yiğitlerin otağı; senden ayrılalı tam bir yıl oldu. Elbette ki ayrılışımız senden bir kaç değil sana hasret yaşama zorunluluğu

Niksar da hep sevdiklerimiz vardı. Sana severek bir ibadet anlayışı ile hizmet eden gönül ve hizmet erleri vardı. Seni sevenler dun vardı, bugün de var, yarın da olacak: Sen; an sevenler hep bir anne şefkatiyle bağrında besledin barındırdın ve sakladın. Sana her gelişimde seni bir başka güzel bulmaya başladım Her defasında yeni bir güzelliğinin farkına vardım. Seni daha çok sevdim. Meğer hayat insanların yaptıkları  gerçeklerden ibaretmiş Gerçeklerine bir insan için farkı, her insanın gerçeği farklı İnsan dedim de ne oldu o güzel insanlara? Nasılda acele ediyorlar bu güzellikler diyarından gitmek için Yoksa daha büyük güzellikler sezdikleri için mi bu kadar acele? Bu güzel diyarda doğanlar büyüyenler anda hayal bulanlar. Bu diyara yolu düşenler aşık olanlar ona sevdalananlar, ne oldu? Bu acele niye? Şimdiden özlüyorum Şahin ASYA Tahsin SAHIN Turan CELEPOGLU Mustafa ATASOY Özlüyorum Cevat SUTLUOGLE Necdet UNGUR, Abdullah UCEN nicelerini, nasılda tek tek birer yıldız gibi kaydılar. Her biriyle anılar yaşadık. Bir bir gerçekliklerimizi konuştuk. Hemhal olduk. Hocaların hocası; sevgili hocam Koca Şahin’ den, bir koca hayattan nasıl bahsederim. Onu nasıl ifade ederim. Ben şair miyim yazar mıyım ki Onu nasıl anlatayım? Benim bu acizliğimin üstesinden bırakın Onun eserler gelsin. Yetiştirdiği iman ve inanç abideleri vatan bekçileri, hizmet erleri gelsin. Ömrünü adadığı, her taşında tuğlasında harcında her karış köşesinde bucağında parmak izleri bulunan İmam Hatip Lisesi anlatsın. Cefakâr eğitim camiası öğretmeni öğrencisi velisi anlatsın. Köyüyle kentiyle Niksar anlatsın. Ben aciz kaldım. Şahin Asya bir insan mimarıydı. Ya Tahsin Şahin ona ne diyelim. Dopdolu yaşanan bir hayatı, çocukluk anılarımızı, gençlik yıllarımızı Niksar’ın ekonomik mimarını, her an Niksar’la doğan yaşayan ufuk projelerini bıkmadan usanmadan herkesle paylaşan gönül dostunu nasıl anlatayım? Bırakın Tahsin Şahin; kirazlı yaylada, Niktaş’da, Nipaş’ta, Nikaysan’da… Niksar’ın yeşil ceviz bağlarında yaşasın. Cevat SÜTLÜOĞLU bitmeyen enerji her an patlamaya hazır bir volkan gibi Niksar da Niksarlı. Ona ne demeli; geldi sevdi gitti. Onun önderliğinde yapılan çeşmelerden, şehitler çeşmesinden: kuşlar kuzular Niksar’ın geleceği Ülkemin geleceği, ufuklarımız sevgili çocuklarımız kana kana su içiyor, ebediyen boy verecek sevda çiçekleri sulanıyor. Su gibi aziz ol sevgili Cevat kardeşim. Diğer kardeşlerimi anlatmaya takatim kalmadı. Bu bir yılda neler oldu kimler geldi geçti? Muhasebesini tutmak kendi muhasebemi yapmak onlarla yeniden yaşamak mümkün değil. Bahsettiklerim bahsedemediklerim. Hepsi birbirinden güzel insanlar. Ömrü bitti. Hak vaki oldu. Ebedi hayat sizleri bekliyor. Mekanınız Cennet olsun. Allah sevdiklerinizle kılsın. Benimki bir Niksar sevdası: taşı toprağıyla, dağı ovasıyla, yaylası düzüyle, karakışı güzüyle, baharı yazıyla Niksar sevdası Ölüsü dirisiyle, gelmişi geçmişiyle Niksar sevdası Sevgili Niksar’ım en son gelişimde seni meydanlarda gördüm Herkes tek vücut tek yürek Niksarlı. . . Rüyamda seni gördüm Niksarlı.

Aydın SEÇKİN